Hatam Hosseini

در مطالعات جمعيّتي، باروري جايگاه ويژه يي دارد. نقش باروري به عنوان مهم‎ترين پديده ي تعيين كننده نوسان هاي جمعيّتي سبب شده است كه مطالعه هاي مربوط به آن نسبت به ساير پديده هاي جمعيّتي از اهميّت فراواني برخوردار باشد و بررسي عوامل مختلف اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي مؤثّر برآن سهم بزرگي از پژوهش هاي جمعيّتي را به خود اختصاص دهد. امروزه در تحقيقات باروري به شبكه هاي اجتماعي و روابط حمايتي (رسمي و غيررسمي) به عنوان شاخص هاي سرمايه ي اجتماعي توجّه روز افزوني مي شود كه همچون واسطه اي عمل مي كنند كه افراد از طريق آن ها چيزهاي زيادي در مورد رفتارهاي جمعيّتي فرا مي گيرند. داده ها از طريق روش پيمايش بر روي نمونه 384 زن همسردار 49-15 ساله شهر همدان كه از روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شدند، گردآوري شد. نتايج نشان داده كه تمايلات فرزندآوري زناني كه فرزند دارند و تمايل به داشتن فرزند ديگري دارند 41/4 درصد و زناني كه فرزند ندارند و تمايل به داشتن فرزند دارند87 درصد مي باشد. در تحليل فرضيه هاي پژوهش، متغيّرهاي سرمايه ي اجتماعي شبكه، روابط رسمي، روابط غيررسمي، فراواني تماس و كميّت حمايت اجتماعي در رابطه با متغيّر تمايلات فرزندآوري مورد بررسي قرار گرفته اند و بر پايه اين بررسي، روابط بين اين متغيّرها به جز فراواني تماس، از نظرآماري (كاي اسكوئر) معنادار بودند. نتايج تحليل چند متغيّره كه از روش رگرسيون لجستيك اجرا شد، نشان داد كه متغيّر سرمايه اجتماعي شبكه، روابط غيررسمي، روابط رسمي و حمايت مصاحبتي از سوي خانواده و حمايت اطّلاعاتي از جانب دوستان، ايده آل فرزندآوري و تعداد فرزندان زنده به دنيا آمده در كنار هم 66 درصد واريانس تمايلات فرزندآوري زنان را تبيين مي كنند.